LA IMAXE DE LA LLIBERACIÓN

Dacuando, aparez perende la idea de “lliberación”. Gran ayalga ye eso de sentise llibre lo que, bramente, nun ye otra cosa que nun sentir l’estrincón de la correa que, d'esmenu, ya nun espurre más, colo que t’amuesa, a les clares que t’arreya a dalgo o a daquién. Pueque la llibertá nun sía otra cosa qu’otru tipu d’esclavitú, más llevadero y delaxao. Como la felicidá, quiciabes nun ye otra cosa qu’un intre ente l’espaciu y el tiempu d’un glayíu, inabolgable, qu’espurre d’ún, al otru lláu de la vida. Sicasí, nun ye menos cierto que la llibertá naz del tracamundiu, pues l’orde sigui al desorde y ésti muerre n’aquél, arromendando too una xigantesca roldana que xira en pozu ensucho d’agua viviego. Y mientres me pierdo en pallabres, la imaxe del procesu de lliberación sigui nel movimientu d’esti cachu película...