LA MUERTE NUN YE'L FINAL SI HAI BON HUMOR

SOYLENT GREEN. LA PELÍCULA DEL FUTURU ABEGOSO

Mángovos esti film entituláu SOYLENT GREEN que n'España tevo'l títulu de CUANDO'L FUTURU MOS ALGAME, en 5 entregues pola mor del pilancu de nun trespasar los cien megues por videu. 

Añu 2022. La ciudá de Nueva York, antanu absolutu paradigma d'un mundu global y avanzao, ye güei l'infiernu na Tierra. Cuarenta millones d'habitantes pueblen les cais d'una ciudá intransitable, afogadiega, apolmonante. Nel so aire viciáu permanez, inextinguible, una polvoriento pátina de ferruñu. Los sintechu, mayoría, duermen atropaos en cada esquina. La clase dirixente, fachendosa, habita n'apartamentos de luxu qu'inclúin “moces mueble” a la so entera disposición. Una minoría arriquecida apoderase de les escases esistencies de productos frescos qu'entá pueden atopase (a unos precios tresmandaos); los demás, ciudadanos d'a pies, tienen de contentar con un alimentu sintéticu supuestamente iguáu a partir de plancton marín: el llamáu Soylent Green. Y convien nun desvelar muncho más, pero la proteína nun ye marino sinón de reciclaxe humano...o talo parez.

En 1973, Richard Fleischer maxinaba'l peor de los escenarios futuribles na so fábula distópico "Cuando'l destín algámenos". El director, fináu en 2006, nunca llegó a comprobar si, llegáu'l momentu, aquella velea fecha celuloide (y con un claru tonu d'asollertar) tendría daqué de presaxu. Cola entrada del añu 2022, los artículos en referencia a esti filme de cultu protagonizáu por Charlton Heston y Edward G. Robinson nun tardaron en poblar la rede. La tesis xeneral ye desoladora: dexando a un llau lo hiperbólico de la cinta, munchos de los horrores encetaos por Fleischer naquella yá tán, de dalguna manera, presentes nel mundu contemporaneu.

La contaminación y el calecimientu global, l'aumentu desatamañáu de la población, la cada vez más insalvable fienda social o la proliferación de pantalles y esperiencies dixitales como víes d'escape a una realidá insoportable son dalgunos d'exemplos. 

Nel artículu del Washington Post "In 1973, Soylent Green’ envisioned the world in 2022. It got a lot right", publicáu'l el 9 de xineru d'esi añu,, George Bass señalaba cuestiones tales como l'apavoriante aumentu d'indixentes nes cais de Nueva York (frente al esbardie tan propiu de los grandes ricos), la intensidá cada vez mayor de los desastres naturales daes -yos altes emisiones de dióxidu de carbonu, l'aprobación de la eutanasia (que, salvando evidentemente allóñes-yos, podría llevanos a recordar los servicios de muerte asistida” ufiertaos a los ciudadanos na película), la enorme crecedera de la industria de los videoxuegos o'l advenimiento del llamáu metaversu.

1/5

2/5

3/5

4/5

5/5