¿Que ye la banca ético?

Hai tiempu que los modernos falen de la banca ético. Esi papel cumpliólo dafechu la criación, nel sieglu diecinueve, de les Caxes d'Aforros, unes istituciones nacíes pal sofitu del pequeñu aforraor atoxigáu polos altos intereses y usura de los bancos comerciales. Aquelles Caxes d'Aforros teníen l'enfotu, tamién, d'invertir les ganancies nuna cosa que se llama "obra social", ye dicir, reinvertía les perres na comunidá na que s'enxertaba la so aición. Pero vinieron los políticos "democráticos", ocuparon los puestos de mandu y robaron y furtaron y fixeron d'elles lo que son anguañu: un comederu de políticos corruptos y/o cesantes, amás de moneda de cambéu de favores económico-políticos. Unes istituciones que nacieron pa servir al pueblu acaben convirtiendose en ñeru de corrupción y nepotismu gracies a la "democracia".

Agora, tenemos la banca ético, un inventu del protestantismu calvinista. Paradoxes del destín.