Dalgún día espurriré na tema de lo que se conoz como "el xacíu de la vida". Mientres llega esi intre, mángovos esti vidiu nel que ún home, que sabi que nun-y queda muncho de vida, decide un suicidiu razonable cola ayuda d'un amigu ocasional. Ye interesante la tenrura del enfoque, sobremanera camentando la hipocresía qu'arrodia el procesu d'elexir morrer. Hasta lo que sé, nun hay torga (ética, moral o espiritual) dala n'escoyer la eutanasia o el suicidiu (asistíu o non) si cuando ún lo fai nun queda calidá de vida o la dignidá humana de la persona enferma tá gravemente comprometío. Tenemos derecho, nun obligación, a ser mayores d'edá, tamién, pa elexir el cómo y el cuándo si la vida que vivimos yá nun lo ye.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario