Viviendo nesti mundu, nada sutil, ye normal esperar que la felicidá non descanse na sutileza. Mui a la escontra, esperamos que la felicidá venga del mundu, d'esa parte de la realidá que se vivi puertes afuera de la concencia que la conceutúa.
Dicímonos, cuala xaculatoria, que fadremos un esfuerzu y el mundu, poro, mos recompensará con coses, coses que mos trairán la felicidá y, amás, cuando venga esa felicidá mos cuidaremos de que dure porque nós, y solo nós, fadremos qu'ello sía asina.
L'aspirante a guerreru lo diz mui ufanu ensin decatase de que fala d'una felicidá por definir o, de definise, curtia. L'aspirante nun se decata de que, cuando ponemos fuera de nós el poder, ya nun somos dueños del nuesu destín y entós, ¿qué felicidá podremos algamar? Solo la que otros decidan en porgüeyu d'ellos, non de nosotros.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario