THE DAY I GOT MY AK-47

“Un día de xuliu de 2017 contraté a un ex axente de les fuerces del orde de los Estaos Xunío pa mercar un fusil d’asaltu AK-47. Compré per entemedies d’Internet y quedé nun sitiu pa recoyelu. Fuimos a la polación de McAllen, ciudá qu’espurre al traviés de la raya ente Texes y Méxicu. En Méxicu el nome de la polación ye Reynosa, llugar nel que se llibra una llucha mortal ente los cárteles de la droga Zeta y Del Golfu. Dos díes dempués pagué 600 dólares nun aparcamientu enllenu xente. Quien mos lu vendió nun lu conocimos. L’arma ye irrestrexable. Too llegal acordies cola llexislación norteamericano…. Pero el negociu daveres ye la muerte de miles de mexicanos”.

 

Asina entama esti reportax entituláu “The day I got my AK-47: Guns, Mexican drug cartels and US laws”. Nun fai falta saber inglés pa pescanciar el mensaxe d’esti negociu de muerte. El presidente norteamericanu, Donaldo Trump, quier facer una muria que dixebre, físicamente, USA de Méxicu pa evitar el pasu de xente pero de xuro qu’esa murian nun va a ser pilancu pa que les armes d’USA sigan viaxando a Méxicu. La mio esperiencia con fusiles automáticos reduzse al vieyu CETME C del exércitu español, agora recalibráu a munición winchester-307 y capáu a semiautomáticu.