Ye la to llibertá elexir refocilar ente la basoria de la culpabilidá, autoflaxelación o desmerecimientu. Pero, si tienes de siguir caleyando'l camín de la vida, quiciabes diba ser bono recordar que, una vegada, fuisti humanu con enfotos y pruyimientos, sueños y deseyos. Y que, d'aquella, todo yera más cenciello. Como agora. Solo que, agora, nun quies mirar pa la puerta de salida....
Xuega'l to xuegu. Esi xuegu ye'l que meyor sabes xugar.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario